Cumhuriyet Dönemi Türkiye'nin modernleşme sürecine girdiği dönemi ifade eder. Bu dönemde Türkiye, Osmanlı İmparatorluğu'nun yıkılmasının ardından ulusal bir kimlik oluşturma sürecine girdi ve Atatürk liderliğinde modern bir devlet haline geldi.
Ankara'nın Türkiye Cumhuriyeti'nin başkenti oluşu, 13 Ekim 1923 tarihinde kabul edilen ve Türkiye'nin resmi adının Türkiye Cumhuriyeti olarak belirlendiği Lozan Antlaşması ile gerçekleşti. İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu'nun başkenti olmakla birlikte, Cumhuriyet Dönemi'nde siyasi ve ekonomik açıdan sıkıntılı bir dönem geçirdiği için Ankara, Türkiye Cumhuriyeti'nin başkenti olarak seçildi.
Cumhuriyet Dönemi, ülkenin modernizasyon sürecinin hızlandığı bir dönemdir. Bu dönemde Atatürk ve hükümeti, batılılaşma, modernleşme ve demokratikleşme çabalarıyla ülkeyi değiştirmeye çalıştı. Bu kapsamda, çeşitli reformlar hayata geçirildi. Örneğin, hukuk, eğitim, sağlık, ekonomi ve kadın hakları alanlarında büyük değişiklikler yapıldı.
Bunun yanı sıra, Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluş yıllarında bir dizi olay da yaşandı. 1925 yılında Şeyh Said İsyanı, bir Kürt ayaklanmasıydı ve bölgede kanlı çatışmalara yol açtı. Bu isyan, Türk hükümetinin Kürt nüfusa karşı baskılarını artırdı. 1930'lu yıllarda, Türkiye Cumhuriyeti'nin modernleşme çabalarına karşı çıkan bazı gruplar, Atatürk'ün tek parti yönetimine karşı ayaklanmalar düzenlediler. Bu ayaklanmaların sonucu olarak birçok kişi tutuklandı veya idam edildi.
Cumhuriyet Dönemi'nin son yılları, çok partili siyasi sisteme geçiş sürecinde yaşanan zorluklarla ve hükümetler arasındaki siyasi çekişmelerle karakterize edildi. 1950 yılında yapılan seçimlerde, Demokrat Parti iktidara geldi ve Türkiye'nin çok partili siyasi sisteme geçişi tamamlandı.
Cumhuriyet Dönemi Türkiye'si, Atatürk'ün liderliğinde, Osmanlı İmparatorluğu'nun yıkılmasının ardından başlayan bir modernleşme hareketiydi. Atatürk, Türkiye'yi bir batı ülkesi gibi yapmak için çeşitli reformlar ve yenilikler uyguladı. Bu reformlar arasında, Latin alfabesi kullanımına geçiş, kadın haklarına saygı gösterme, batılaşma ve modernleşme gibi konular yer alıyordu.
Cumhuriyet Dönemi'nin başkenti, Ankara oldu. Bu karar, İstanbul'un sıkıntılı dönemler geçirdiği ve politik olarak istikrarsız olduğu için alındı. Ankara, Osmanlı İmparatorluğu'nun son yıllarında ve Cumhuriyet Dönemi'nde bir askeri üs olarak kullanılmıştı. Atatürk, Türkiye Cumhuriyeti'nin başkentini buraya taşıyarak ülkenin modernleşmesi ve demokratikleşmesi için bir adım atmış oldu.
