Azize Tereza Kilisesi, Ankara'nın Altındağ ilçesinde, Ulus semtinde, Kardeşler Sokak'ta yer alan bir Katolik kilisesidir.
Kilise adını Azize Tereza (Lisieuxlü)'dan almıştır. Bu kilise müze olmayıp aktif bir kilisedir. Cumhuriyet rejimi öncesinde, Aziz Clement Fransız Koleji'nin bulunduğu alanda yer almaktadır. Ayrıca, o dönemdeki Ermeni mahallesine de yakındır. Ancak Büyük Ankara Yangını sırasında kolej ve çevresi yanarak zarar görmüştür. 1928 yılından itibaren, yeni hizmet binası tamamlanana kadar Fransa Büyükelçiliği bu arsa üzerine inşa edilen bir binada hizmet vermiştir. Binanın birinci katındaki büyükelçilik salonunda küçük bir şapel bulunmaktadır. Gelecekte bir süreliğine, birkaç daire küçük bir Fransız Okulu'na devredilmiştir. Kilise binası, 12 Nisan 1980'de 1. derece kentsel sit alanı olarak tescillenmiştir.
Kilisenin tarihi geçmişi bulunmakla birlikte, 2002 yılında 1. katta bulunan tüm parçalar restore edilmiştir.
Azize Tereza Kilisesi'ndeki sunağın arkasında, Fransız sanatçı Hervè Vital tarafından Kapadokya'daki kiliselerden esinlenerek oluşturulan bir ana mozaik bulunmaktadır. Mozaikte, sağ tarafta Mesih'in soyundan gelen ve kutsal tapınağı inşa eden Davut ile birlikte, mezardan çıkarak İsa'nın diriliş ışığına çağrılan Adem ve Havva'ya işaret eden eliyle Süleyman yer almaktadır. Sunağın hemen sol tarafındaki duvarda, çocuk İsa'yı kucağında tutan Meryem resmedilirken, sunağın sağ tarafındaki duvarda ise Kutsal Kitap'ı tutan ve kutsayan İsa betimlenmiştir. Aynı zamanda bu iki mozaikin önünde mumlar için özel bir alan bulunmaktadır.
Kilisedeki sunakta bulunan büyük haçın ortasında, Efkaristiya sakramentini simgeleyen bir sembol bulunmaktadır. Bu sembolde, açık iki parmak İsa'nın insani ve tanrısal doğasını, kapalı diğer üç parmak ise üçlü birliği temsil eder. Haç, Madeleine Diener tarafından yapılmıştır.
Kilisedeki sütunların dört tarafında, eski ahitteki kurbanları simgelemek amacıyla koç başları bulunmaktadır. Üzüm salkımları ve tavan üzerindeki buğday taneleri ise Yeni Ahit'in kurbanını (İsa) hatırlatmak için kullanılmıştır.
Şapeldeki vitrayların altı tanesi 1914 yılında D.P. Dagrant tarafından Bordeaux'da yapılmıştır. Bu vitraylar, eski İzmir Fransız Koleji'nin şapelinde bulunuyordu, ancak şapelin 1920 yılında kapanmasıyla birlikte bir süre Kadıköy'de saklandı ve 1952 yılında şu anki yerlerine monte edildi. Seriyi tamamlamak için diğer dört vitray Floransa'da yapıldı ve ardından kiliseye yerleştirildi.
