Marduk, Babil şehrinin koruyucu tanrısıdır ve bu statüsünü, Babil'in ilk hanedanlığı döneminde Hammurabi'nın hükümdarlığından (MÖ 18. yüzyıl) itibaren devam ettirmiştir. Babil'de Marduk için yapılan ibadet asla Mezopotamya panteonundaki diğer tanrıların varlığının inkarı anlamına gelmese de bu durum, bazen tektanrıcılıkla karşılaştırılmıştır.[3] Marduk'a yapılan ibadet tarihi, Babil'in tarihine yakından bağlıdır ve Babil'in gücü arttıkça Marduk'un diğer Mezopotamya tanrılarına göre konumu da artmıştır. MÖ 2. bin yılın sonunda, Marduk bazen sadece "lord, efendi, tanrı" anlamına gelen Bêl olarak anılmıştır.[4]
Mezopotamya mitolojisinde Marduk, bir yaratıcı tanrıdır. Babil yaratılış efsanesi Enûma Eliš'e göre Marduk, Mezopotamya'nın bilgelik tanrısı Enki'nin oğludur ve tanrılar arasında yaşanan büyük savaş sırasında öne çıkmıştır. Efsanede, evrenin başlangıçta iki ilkel tanrının yani Tiamat (tuzlu su, dişi) ile Abzu'nun (tatlı su, erkek) bulunduğu kaotik bir su alemi şeklinde nasıl ortaya çıktığı anlatılır. Bu iki tanrı, başka tanrıları doğurur. Bu tanrıların (Enki gibi tanrılar dahil) varoluşun bu erken aşamalarında yapacak çok az işi vardır ve bu nedenle çeşitli faaliyetlerle meşgul olurlar.[3]
Sonunda çocukları yaşlı tanrıları kızdırmaya başlar ve Abzu, onları öldürerek onlardan kurtulmaya karar verir. Bundan endişe duyan Tiamat, Abzu'nun planı yürürlüğe girmeden önce babasını öldüren Enki'ye açıklar. Tiamat, onu uyarmak için komployu Enki'ye açıklamasına rağmen Abzu'nun ölümü Tiamat'ı dehşete düşürünce yeni eşi Kingu ile birlikte bir ordu kurarak kendi çocuklarını öldürmeye çalışır. Marduk diğer tanrıları kendisini onların lideri ve kralı olarak ilan etmeye ikna edene kadar savaştaki her çatışma Tiamat için bir zafer olarak geçer. Tanrılar, Marduk'un teklifini kabul eder ve Marduk, Kingu'yu yakalayıp infaz ederek ve Tiamat'a büyük bir ok atarak onu öldürür ve ikiye böler.[3]
Bu kaotik ilkel güçlerin yenilmesiyle Marduk, yeryüzünü yaratır ve gökleri düzenler. Marduk aynı zamanda insanın yaratıcısı olarak da bilinir ve insanı, kaos güçlerini yenmek ve uzaklaştırmak ve böylece Dünya'da düzeni sağlamak için tanrılara yardım etmesi amacıyla tasarlamıştır.[3]